Wederom een schitterend en leuk verhaal geschreven door onze troubadour Hans van Deijl.

Koningsverschieting 2016

Lang, al eigenlijk wekenlang, lag hij naar het plafond te staren van zijn paleis, zijn burcht.
Hij de machtige KONING BAREBOW. Alom geliefd bij zijn onderdanen doch
enorm gevreesd bij al zijn vijanden. En hij wist het,…….eens komt die dag,
dat IK KONING BAREBOW, mij opnieuw moet bewijzen aan mijn
onderdanen, dat ik nog hun Koning ben.
Krijgers, ruiters en in het bijzonder boogschutters kon hij schatten, hij zag
het aan een enkel simpel gebaar, duim-wijsvinger of middelvinger.
Maar ook hier was de emancipatie langzaam aan doorgedrongen en was hij
Koning BAREBOW toch gedwongen meer vrouwelijke boogschutters in
dienst te nemen. In eerste instantie had hij, zo zei hij, zich fel verzet tegen
de komst van dit vrouwvolk. Maar ach de burgerij en mannelijke schutters
wisten beter, Koning BAREBOW had een wellustig oog voor vrouwelijk schoon.
Veel vrouwelijke schoon.
En hoe kon het niet anders, dan dat deze vrouwelijke amazones geen
zoetgevooisde namen hadden ……….!!! De ene naam beloofde nog meer
dan de andere. Er was een Ineke met lang-kort haar met wilde blauwe
streken verf in lange plukken haar, dan was daar een tweede een wilde
met wild wapperende rode haren…… Sanne, okay kort haar, dan was er nog
een met vier ogen, twee die in het gezicht waren en twee op ijzeren
stokjes, die achter de oren geklemd waren, Susanne en tenslotte de
amazone met lange zwarte haren die ze telkenmale losgooit bij elk schot
van haar boog en je daarna doorboort met haar gitzwarte ogen, Rianne.
Koning BAREBOW wist het, voelde het, zij met die wapperende lange
zwarte haren, zou het hem heel moeilijk gaan maken, met een licht wulpse
oogopslag keek zij hem onder haar zwarte lokken uitdagend aan.
Koning BAREBOW voelde een rilling door hem heen gaan.
Trompetgeschal klonk alom………….
Hij brulde: ut optimum win (moge de beste winnen)
Ja, Koning BAREBOW kende zijn klassiekers.
De eerste pijlen snorden door de lucht en doorboorden de dubbel gelaagde
papieren blazoenen. Koning BAREBOW legde zijn pijl aan, spande zijn boog
en loste de pijl. De pijl welke door de luchtweerstand niet werd gehinderd,
daarvoor ging zij te hard, raakte in ampel een nanoseconde het blazoen.
Het blazoen schroeide weg. Het was stil. ….Toen kwamen zij…..de
roodharige, zij met de blauwe lok, zij met de ijzeren ogen en zij,
de zwartharige, zij losten hun pijlen tegelijk als waren zij uit een samengesmeed.
Koning BAREBOW gooide zijn valk in de lucht en schreeuwde tegen
het beest: tel de punten van deze vrouwen tot twee decimalen achter de komma!!
In een niet aflatend tempo vlogen de pijlen nu door de lucht,
de valk bleef tellen en tellen………….

Koning BAREBOW werd somber, wat was er met zijn haviksoog aan de
hand, hij raakte het blazoen, daar niet van, ach, het waren tellende
punten, maar geen tweecijferige punten!!! Hij voelde de blikken, de ogen in
zijn rug priemen van: ben jij nu die BAREBOW.
De strijd werd feller, Koning BAREBOW werd nerveus, bloednerveus, hij
had zich zelf niet meer in de hand, hij raakte verward, maakte steeds
nieuwe berekeningen, met welke energie hij moest schieten, maar was hij
immers niet de grondlegger van de beroemde formule van het meten van
de snelheid van de pijl en bepalen van de kinetische energie, ach hij kende
die formule zelfs dromen ook tijdens het liefdesspel, met een massa van
32.53 gram (0.03253 Kg) geschoten met een snelheid van 84.7344 m/s uit
een boog afgesteld op 64# wordt dit:

Hoe hij ook berekende en berekende, hij kwam steeds uit op 116.7813751,
dat was de energie die hij moest gebruiken.
Zijn laatste pijlen verschoot hij tevergeefs…een hoongelach…een
homerisch gebrul, steeg op uit de kelen van de vrouwelijke boogschutters:
….BAREBOW, geef toe je hebt verloren, je kunt niet van ons winnen, nooit,nooit, nooit.
Toen wist Koning BAREBOW het zeker….zijn kroon was hij kwijt, maar een
ding was zeker…..vanavond trof hij in zijn bed een boogschuttermeid…..

Dit verhaal is opgetekend uit de mond van Koning BAREBOW 2015 door

Hans de Troubadour