Hierbij een verslag van deze bijzondere schietclinic.
Een tijdje geleden kwam Susanne (Suus voor intimi) Moret met een bijzondere vraag voor een schietclinic.
“Hallo allemaal” zouden wij hier wat mee kunnen. De Jeugdreumavereniging bestaat 20 jaar een jubileum dus. En zou het mogelijk zijn, dat wij hier middels een activiteit aan mee kunnen doen.
Deze vraag werd in de groep gegooid en de vraag was nog niet gevallen of er werden al plannen gemaakt.
Andre Steentjes nam de organisatie op zich, met Suus (ik hou het maar even op Suus) als ter zake deskundige……immers er moesten toch zaken iets anders worden bekeken.
Dit was “different koek” Patiënten met reuma, kun je geen 50 lbs Longbow of een 55lbs compoundboog geven om mee te schieten. En dat is nu het geweldige van de handboogsport. Ook voor mensen die minder valide zijn, zijn er mogelijkheden om deze nobele sport te kunnen beoefenen. Er zijn speciale handbogen!!!!!
Een ieder zal begrijpen dat er druk overlegd werd, welke bogen zijn geschikt, hoe gaan wij een en ander aanpakken. Taken werden verdeeld.
En dan gaat het hard, er werden 3 speciale bogen aangeschaft bijvoorbeeld.
En dan gaat het ook het uur U naderen. Weer kijken hoe wij alle spullen kunnen vervoeren.
Dankzij Sanne is er een bus, deze werd weer door Dijkstein beschikbaar gesteld, waar de spullen veilig mee vervoerd kunnen worden.
DE DAG ZATERDAG 14 APRIL DES MORGENS 07.20
Sanne, Steve en Paul bemensten de afgeladen vrachtwagen, welke bestuurd werd door Steve.
Ineke, Floris en Hans lieten zich chaufferen door Andre in een luxe personenautomobiel.
DE AANKOMST neen, even een vermeldenswaardig gebeurtenis.
Aangezien wij vroeg waren, stelde chauffeur Andre voor om een kopje koffie onderweg te gaan drinken. Dankzij de mobiele app, werd de vrachtwagen met inzittenden hierover ingelicht. Het punt der ontmoeting BP BenzineStation A27. U voelt het denk ik al aankomen de luxe personenautomobiel was het eerste op de plaats der ontmoeting.
De personen stapten uit en wachten. Één van hen maakte nog de opmerking zo dadelijk zien wij ze voorbijrijden, immers wij kregen geen antwoord.
Plotsklaps slaakte de jongste bijrijder van de automobiel een kreet ze rijden ons voorbij.
en inderdaad wij zagen nu ook de kleiner wordende achterlichten.
Maar goed, we laten ons niet afleiden, DE AANKOMST.
Wat een mooie locatie, Kasteel De Hooge Vuursche, snel werden de stalen rossen, tja bij een kasteel, hebben we het niet meer over auto’s, geparkeerd (fout woord natuurlijk)
Een zeer vriendelijk welkom en dan is er koffie.
Na de koffie, snel alles uitladen en opbouwen. Het opbouwen der Partytent vergde toch wel heel wat moeite (u kunt dit zien op de film) de film stopt abrupt, ik geef het toe, maar de accu was uitgeput.
Na dat alles was opgebouwd, u kunt dit zien aan de foto’s, gingen wij terug naar de ontvangstruimte, zonder meer voor nog een slobber koffie en het welkomstwoord.
Na dit alles, gingen wij met gepaste spoed terug naar onze opgebouwde activiteit.
Het behoeft weinig betoog, dat wij met de kinderen en ouderen een ontzettende geslaagde dag hebben gehad. De kinderen deden niet onder voor de ouderen….sommigen schoten zelfs ook met de houten recurvebogen. Als men had geschoten, kreeg iedereen een beker gevuld met tomaatjes, gratis beschikbaar gesteld door Harvest House aan de Maasdijk….geweldig toch.
Bij sommige schietpogingen, was het liedje “die pijl zien we nooittttt meer terug” wel van toepassing.
Ik overdrijf niet door te zeggen dat wij allemaal blij waren dat we ja hadden gezegd voor deze schietclinic, wat een blijde gezichten van de kinderen maar ook hun ouders en verzorgers.
Na afloop werden wij nog getrakteerd op een heerlijk gevarieerd buffet en werden wij bedankt voor onze deelname door de organisatie van de Jeugdreumavereniging.
Een oude bekende uitdrukking is hiervan toepassing “moe maar voldaan”, gingen wij weer huiswaarts.
In de Hoek aangekomen werden alle spullen weer uitgeladen en opgeborgen en ging een ieder naar zijn haar eigen huis, om daar vermoeid neer te vallen in een makkelijke stoel.
Rest mij nog een ding te zeggen: ik heb het erg naar mijn zin gehad en was blij, dat ik dit heb meegemaakt en heb genoten van alle blijde gezichten.
Uw schrijvende troubadour,
Hans Deijl